แบบฝึกที่ 1

  ให้เป่าเสียง โด  โดยขยับริมฝีปากให้ตรงกับลูกโหวดเสียงโด  ใช้การนับในใจหรือเคาะปลายเท้าลง จังหวะที่ 4 อย่างเสม่ำเสมอ เป่าตามจังหวะซ้ำหลายๆรอบจนเข้าใจ ตามแบบฝึกต่อไปนี้  ฝึกเป่าในจังหวะที่ 1,2,3,4  เป่าครั้งละหนึ่งเสียง  (1 ลมต่อ 1 เสียง)

แบบฝึกที่ 1.1
ฝึกเป่าในจังหวะที่ 1,2,3,4 เป่าครั้งะหนึ่งเสียง (1 ลม ต่อ 1 เสียง)

แบบฝึกที่ 1.2
ฝึกเป่าในจังหวะที่ 2 , 4 เป้นครั้งละ 1 เสียง (1 ลม ต่อ 1 เสียง)

แบบฝึกที่ 1.3
ฝึกเป่าในจังหวะที่ 2 , 3, 4 เป่าครั้งละหนึ่งเสียง (1 ลม ต่อ 1 เสียง)

แบบฝึกที่ 1.4
ฝึกเป่าในจังหวะที่ 2 , 4 และ 2 , 3, 4 เป่าครั้งละ 1 เสียง (1 ลม ต่อ 1 เสียง)

แบบฝึกที่ 1.5 
ฝึกเป่าในจังหวะที่ 4 และ 2 ,3 , 4 เป่าครั้งละหนึ่งเสียง ( 1 ลม ต่อ เสียง)

แบบฝึกที่ 1.6 
ฝึกเป่าในจังหวะที่ 4 และ (1,2,4) (1,2,4) (1,2,4)  เป่าครั้งละหนึ่งเสียง  (1ลม ต่อ 1 เสียง)


    ข้อควรจำ
     ก่อนการฝึกตามแบบฝึกดังกล่าว  ควรฝึกเป่าไล่เสียง ด้วยการใช้ข้อมือหมุนให้คล่องและให้เกิดความแม่นยำการเป่าให้ได้คุณภาพเสียงที่ดี  จะต้องฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอ  ฝึกเป่าควบคุมเสียงให้ได้ตามต้องการ ดดยถ้าเป่าแล้วเสียงไม่ออกก็ปรับโหวดหาทิสทางลม  และปรับองศาตำแหน่งที่จะทำให้เกิดเสียง  ดดยเฉพาะปากต้องไม่เกร็งจนเกินไป  ควรทำปากเหมือนกำลังผิวปากหรือให้คิดว่ากำลังเป่าปากขวด  ดังนั้นรูปปากจะต้องเหลือรูนิดเดียว เพื่อที่จะเป่าลมเข้าไปในรูของลูกโหวดให้เกิดเสียง
    การใช้เทคนิคการผ่อนลม  , เป่าอ้อนเสียง เหมาะสำหรับต้องการให้โหวดมีเสียงที่ยาว  ถ้าต้องการให้เสียงสั้นก็ให้เป่าตัดลม  ส่วนการเป่าสะบัดเสียง  สามารถนำมาผสมผสานให้เกิดอารมณ์มากขึ้นได้ การที่จะมีความแม่นยำในตำแหน่งเสียงโหวดได้ จะต้องใช้เวลาในการฝึกอย่างสม่ำเสมอ  ไม่ควรใจร้อนคอยชำเลืองดูตัวโน้ตบนลูกโหวด  เพราะทำให้เสียบุคลิก  ขาดความมั่นใจ  เมื่อมีความแม่นยำแล้วควรฝึกลมที่เป่าโดยให้สามารถเป่าลมละ 2 เสียง 3 เสียง 4 เสียง  5 เสียง  6 เสียง 7 เสียง  เพ่ือให้ร่างกายเกิดความเคยชินในการใช้ลมซึ่งมีความจำเป้นมาก  เพราะถ้าเป่าเป้นลายต้องใช้ลมมากเป็นเวลานานๆ จะทำให้บางคนหน้ามืดเป้นลม วิงเวียนศีรษะเพราะร่างกายปรับตัวไม่ทัน  ดังนั้นผู้เป่าจะต้องฝึกใช้ลมที่ถูกหลัก  ซึ่งลมที่มีคุณภาพควรใช้ลมจากท้องหรือกระบังลมที่เราหายใจเข้าไปจึงจะสามารถเป่าได้ไพเราะ




ที่มา : คู่มือศึกษาดนตรีพื้นบ้านอีสาน  โรงเรียนพลาญชัยพิทยาคม  อำเภอเมือง  จังหวัดร้อยเอ็ด
          (ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็น  โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ  ร้อยเอ็ด)

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

บุคคลสำคัญในวงการนาฏศิลป์

การอนุรักษ์นาฏศิลป์ไทย

เครื่องหมาย และสัญลักษณ์ในดนตรีสากล