ตำนานความเป็นมาของโหวด

         ตำนานที่ 1  นิทานพื้นบ้านเกี่ยวข้องกับประเพณี
          พญาแถนได้ทำสงครามกับพญาคันคาก (คางคก) พญาคันคากกล่าวหาว่า พญาแถนผู้บันดาลให้เกิดฟ้าฝนไม่มาเหลียวแลสรรพสัตว์ในโลกทำให้เกิดความอดอยากยากแค้น  เนื่องจากฝนฟ้าไม่ตกต้องตามฤดูกาล  การรบครั้งนี้พญาจอมปลวก  พญามอด  พญาแมงป่อง  ร่วมให้ความช่วยเหลือพญาคันคาก  จนสามารถรบชนะทัพพญาแถน  ฝ่ายพญาแถนสัญญาว่าจะปล่อยน้ำฝนให้โลกมนุษย์ตามฤดูกาลทุกปี   พญาคันคากพอใจจึงแจ้งกับพญาแถนว่า จะส่งสัญญาณให้ปล่อยน้ำฝนเมื่อมนุษย์จุดบั้งไฟขึ้นบนสวรรค์ และหยุดปล่อยน้ำฝนเมื่อชาวโลกเล่นโหวดในฤดูเก็บเกี่ยว

       ตำนานที่ 2 
       พระเจ้าพรหมทัตพอใจเสียงของนกการเวกในขณะออกล่าสัตว์  และอยากเก็บเสียงนั้นมาฟังในวังด้วย  พระองค์จึงประกาศหาผู้คนที่สามารถประดิษฐ์เครื่องดนตรีที่มีเสียงคล้ายนกการเวก  ผู้ใดสามารถประดิษฐ์ได้ พระองค์จะปูนบำเหน็จให้อย่างงาม  ต่อมมาได้มีผู้นำเครื่องดนตรีมาถวายหลายชนิด  แต่ไม่มีเครื่องดนตรีชนิดใดที่มีเสียงเหมือนนกการเวกเลย  ในจำนวนนั้นมีเครื่องดนตรีชนิดหนึ่งที่มีลักษณะเป็นกระบอกไม้ไผ่เล็กๆ หลายกระบอก  มีความยาวลดหลั่นกันนำมามัดรวมกันรอบแกนไม้ไผ่  หัวของไม้ไผ่ติดด้วยขี้สูดเมื่อเป่าถวายพระเจ้าพรหมทัต  พระองค์ทรงตรัสว่า  เสียงไม่เหมือนนกการเวก  แต่ดัง วูด โหวด  โหวด  ผู้คนจึงเรียกเครื่องดนตรีดังกล่าวว่า โหวด  ตั้งแต่นั้นมา

       มีความเชื่อกันว่า  โหวดเกิดขึ้นมาหลายร้อยปี  และเชื่อว่า โหวดเป็นสื่อที่มนุษย์ใช้ในการบนบานสิ่งศักดิ์สิทธิ์เพื่อขอให้ฝนหยุดตก  สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในที่นี้หมายถึง  พญาแถน  ผู้ซึ่งทรงประทานน้ำฝนให้ตกในเเมืองมนุษย์เพื่อปลูกพืชพันธุ์ธัญญาหาร หากมนุษย์ต้องการให้ฝนตกก็จะทำบั้งไฟจุดขึ้นบนท้องฟ้า  เพื่อขอฝนจากพญาแถน  ต่อมาจึงยึดถือปฏิบัติเป็นประเพณี คือ เดือนหกชาวอีสานจะจัดงานประเพณีบุญบั้งไฟเป็นประจำทุกปี
      หากมีฝนตกขณะข้าวออกรวงสุกเต็มท้องนาก็จะแกว่งโหวดขึ้นบนท้องฟ้าให้เกิดเสียงดัง เพื่อพญาแถนจะได้ยินเป็นสัญญาณให้พญาแถนงดประทานฝน  ดังนั้น โหวดและบั้งไฟจึงถูกจำกัดให้เล่นต่างฤดู
      โหวดจึงถือว่าเป็นของเล่นของชาวอีสาน  โดยใช้เชือกมัดแล้วแกว่งเล่น  เหมือนสะนู  ต่อมาได้ดัดแปลงเป็นเครื่องดนตรีที่ใช้เป่าบรรเลงกับวงดนตรีพ้นบ้านโปงลาง  และนำมาประยุกต์ใช้กับวงดนตรีลูกทุ่งหมอลำ








ที่มา : - คู่มือศึกษาดนตรีพื้นบ้านอีสาน   โรงเรียนพลาญชัยพิทยาคม  อำเภอเมือง  จังหวัดร้อยเอ็ด                      (ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็น โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ ร้อยเอ็ด) 
          - https://www.youtube.com/watch?v=KgAMbBP6mFo

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

บุคคลสำคัญในวงการนาฏศิลป์

การอนุรักษ์นาฏศิลป์ไทย

เครื่องหมาย และสัญลักษณ์ในดนตรีสากล